Fire Emblem: The Ostian Princess is een van die GBA -edelstenen die nog jaren later standhoudt. Je begint Lyn te controleren, deze verbannen prinses met een zwaard en een serieuze wrok, en meteen wordt je in deze strakke tactische veldslagen gegooid waar positionering veel meer belangrijk is dan je zou denken. Eén verkeerde beweging en plotseling wordt je boogschutter doorlt door bijl jongens - leerde dat op de harde manier.

Het verhaal heeft dat klassieke Fire Emblem-drama-betrayals, geheime lijnen, de hele deal-maar de reis van Lyn voelt persoonlijk aan, niet zomaar een groots save-the-world ding. En de permadeath? Brutaal. Ik herinner me nog dat ik mijn eerste genezer verloor omdat ik in hoofdstuk 5 eigenwijs werd. De sprite -werk- en gevechtsanimaties zijn ook knapperig, vooral voor een GBA -titel. Als je je strategie leuk vindt met echte inzet en personages waar je vreemd aan wordt gehecht, is dit een no-brainer. Geef me gewoon niet de schuld als Matthew sterft omdat je die cavalier in de mist bent vergeten.