Oké, So Fire Emblem: The Corruption of Roy is een van die GBA -hacks die eigenlijk voelt alsof het officieel had kunnen zijn - als Nintendo het verhaal van Roy ooit dit donker laat worden. Je begint met de gebruikelijke opstelling van het vuuremblemen: op rasters gebaseerde gevechten, permadeath opdoemt over elke domme beweging en een cast van personages die je op de een of andere manier om hun overleven geven, zelfs als ze slechts pixels zijn.

Maar hier is de wending - Roy vecht deze keer niet alleen tegen een generiek kwaadaardig imperium. De corruptie in de titel? Ja, het is persoonlijk. Zonder te veel te bederven, laten we zeggen dat het verhaal een paar beurten neemt die je niet zou verwachten van een vuurembleem uit het GBA-tijdperk. Het schrijven is verrassend solide voor een fanproject en de kaarten? Brutaal op de beste manier. U zult veel te lang kwellen over of u uw Pegasus Knight naar Archer Range wilt sturen of dat uw genezer een shot wordt door een malafide huurling.

Als je bindend mes hebt gespeeld, je herkent enkele mechanica, maar er zijn genoeg nieuwe dingen-WEAPONS, aangepaste lessen, een paar nachtmerrie-inducerende vijandelijke formaties-om het fris te houden. Raak gewoon aan niemand te gehecht. Je weet hoe Fire Emblem is.

Eerlijk gezegd is het indrukwekkend hoeveel dit voelt als een verloren hoofdstuk in de serie. Als je helemaal van tactische RPG's houdt, is deze de frustratie waard.