Oké, dus dit is de GBA -haven van Zelda II - weet je, de zwarte schapen van de serie. Het is vreemd anders dan de eerste game, met side-scrolling gevechten en rpg-stijl nivellering. In het begin was ik niet zeker van de verschuiving, maar als je er eenmaal in bent, is er iets vreemds bevredigend aan slijpen voor XP en die verborgen paleizen op jacht gaan.

Hyrule voelt hier groter, maar ook veel cryptischer. Je struikelt in steden waar NPC's vage hints (of rechte onzin) laten vallen, en sommige kerkers zijn brutaal als je niet de juiste spreuken hebt. Het gevecht van de gevechten volgens de normen van vandaag, maar het spijkeren van een perfecte neerwaartse steek op een donkere noot wordt nooit oud.

Eerlijk gezegd is het niet de Zelda -game die ik eerst zou aanbevelen, maar als je van retro -uitdagingen houdt of gewoon wilt zien waar de serie de raarste omweg heeft genomen, is het een spel waard. Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt.