Man, Ganbare Goemon! Karakuri Douchuu is zo'n raar klein juweeltje. Je begint als deze blauwharige Ninja-kerel (Goemon, uiteraard), gewoon rondrennen met een pijp, die al de toon zet-gelijkwaardige delen belachelijk en vreemd bevredigend. Het eerste niveau gooit je recht in dit kleurrijke, enigszins janky feodale Japan waar je tussen daken springt, vallen ontwijkt en af en toe in verborgen kamers vol munten struikelt.

Wat me echt bijhoudt, is hoe unapologically goofy het is. Ebisumaru, je ronde sidekick, verschijnt vroeg om vreselijke woordspelingen te maken of in de problemen te komen, en het hele ding voelt als spelen door een zaterdagochtend cartoon. Het platform is strak, maar sommige van die latere puzzels? Brutaal. Je duwt blokken, jagen op sleutels en schreeuwen waarschijnlijk tegen het scherm wanneer een verborgen spijker je terugstuurt naar de start.

Als je een zwak hebt voor retro -games die zichzelf niet te serieus nemen, is dit geweldig - verwacht niet dat het je rustig aan gaat.