European Super League op de GBA is een van die voetbalwedstrijden die voelt alsof het is gemaakt voor snelle, pick-up-and-play-sessies. De bedieningselementen zijn eenvoudig - passeren, schieten, aanpakken - maar wedstrijden worden verrassend gespannen, vooral als je in de laatste paar minuten een doelpunt bent. De pixelateerde spelers bewegen soepel en er is net voldoende strategie om formaties te kiezen om het interessant te houden zonder dingen te ingewikkeld te worden.

Het is geen realisme op FIFA-niveau, maar dat is een soort van de charme. De teams zijn allemaal fictief (geen echte licenties hier), maar ze hebben verschillende speelstijlen - sommige zijn speed -demonen, anderen malen je met verdediging. Ik herinner me dat ik door dit ene team met een moordenaar middenveld werd verwoest totdat ik overstapte naar een meer agressieve line -up. De basis van het commentaar, maar het publiek van de menigte en scheidsrechter fluiten geven het die old-school arcade-voetbalvibe.

Als je een zwak hebt voor de vroege sportspellen uit de vroege jaren 2000, is dit een solide tijdskiller. Verwacht gewoon geen diepe carrièremodus-het draait allemaal om snelle wedstrijden en probeert niet te woeden-Quit na een twijfelachtige buitenspeloproep.