Oké, dus Deutschland Such Den Superstar op GBA is eigenlijk de Duitse versie van Amerikaans idool gepropt in een kleine cartridge. Je begint nummers uit te jagen (nou ja, druk op knoppen in ritme), terwijl deze pixelateerde juryleden je staren met veel te veel intensiteit voor een game boy -scherm.

De selectie van het nummer is een gemengde tas - sommige echte knallers, sommige ... twijfelachtige keuzes. En de reacties van de menigte? Brutaal. Ik mis een paar noten en ze zullen je offstage boo zoals je net hun favoriete ballade heeft vermoord. Maar als je een optreden spijkert, wordt het kleine sprite publiek wild en eerlijk? Het is vreemd bevredigend.

Pro -tip: de moeilijkheid spijkert hard na de eerste paar rondes. Plots zweet je over knopcombo's alsof het een vechtspel is, geen zangwedstrijd. Toch is er iets charmants over hoe Janky het hele ding voelt - zoals Karaoke Night in een duikbar, maar draagbaar. Als je nostalgie hebt voor talentenjachten uit de vroege jaren 2000, kan dit die jeuk krassen.