Ooit Solitaire gespeeld, maar wou dat het een beetje meer beet had? Crescent Solitaire neemt het klassieke spel en zet het op - je werkt nu met twee dekken, en het doel is om kaarten in de centrale stapels te sorteren, de ene stijgt in waarde, de andere gaat naar beneden. Klinkt eenvoudig, maar het uitzoeken van de beste bewegingen wordt snel lastig.

In het begin bleef ik vastlopen omdat ik niet let op welke stapel wat nodig had - je moet beide richtingen tegelijk in evenwicht brengen. De hintknop is een redder in nood als je zonder idee naar het bord staart, hoewel ik probeer er niet te veel op te leunen. En als dingen echt opzij gaan, reset een snelle shuffle de chaos zonder volledig te beginnen.

Het is een van die spellen waar je zweert dat je gewoon een ronde speelt, dan ben je plotseling vijf games diep proberen je moving te verslaan. De two-dekkwending houdt je hersenen harder werken dan reguliere solitaire.