Classic NES-Castlevania op de GBA is in feite dezelfde stoere als Nails vampierjacht die je je herinnert, gewoon gepropt in een handheld. Je begint met die vertrouwde zweep, die kaarsen smaakt voor harten en power-ups terwijl skeletten vanuit alle richtingen naar je vliegen. De bedieningselementen voelen een beetje stijf aan volgens de normen van vandaag, maar dat hoort bij de charme - elke sprong en aanval heeft gewicht.

De eerste keer dat ik speelde, werd ik verwoest door die stomme Medusa -hoofden in de derde fase. Pro -tip: eend wanneer ze duiken. De muziek slaat echter nog steeds - die iconische baslijn trapt in het tweede dat je in het kasteel van Dracula stapt, en plotseling ben je weer 10 jaar oud, om 2 uur aan je tv gelijmd. Verwacht gewoon geen chique save -functies; Dit is pure old-school "begin vanaf het begin wanneer je sterft" brutaliteit.

Dracula verslaan voelt nog steeds een echte prestatie tientallen jaren later.