Oké, dus in Clarence Games: Lizard Day Hunt speel je eigenlijk als Clarence en zijn vrienden en probeer je zoveel mogelijk hagedissen te vangen voordat de zon ondergaat. Het klinkt eenvoudig, maar deze kleine jongens zijn stiekem - ze schieten rond alsof ze veel te veel cafeïne hebben gehad. Je klikt gewoon om ze te pakken, maar de vangst is, de tijd beweegt snel. Als je niet genoeg hak voor het vallen van de avond, zit je vast dat het niveau opnieuw speelt.

De eerste keer dat ik speelde, onderschat ik hoe snel de hagedissen bewegen - liepen met ongeveer drie toen ik tien nodig had. De kunst heeft die goofy Clarence -stijl, waardoor falen minder irritant is. Eerlijk gezegd is het een van die spellen waar je jezelf blijft vertellen "nog een poging" omdat je zweert dat je het volgende ronde beter zult doen.

Ook geen idee waarom ze op hagedissen jagen, maar hey, het is Clarence. Raar maakt deel uit van de charme.