Circle of the Moon was mijn eerste GBA Castlevania, en de mens, het legde de lat hoog. Je speelt als Nathan Graves, een vampierjager-in-training die in de diepten van het kasteel van Dracula wordt geken nadat een ritueel fout gaat. Klassieke opstelling, maar de sfeer hier is dik - diman verlichte gangen, gotische architectuur en dat iconische GBA -kleurenpalet waardoor alles eruit ziet alsof het doordrenkt is in kaarslicht.

Pure MetroidVania van Gameplay: zweepslag, backtracking en jagen op power-ups om nieuwe gebieden te ontgrendelen. Het DSS -kaartsysteem is een nette draai - je verzamelt deze dubbele kaarten die combineren en matchen voor verschillende magische effecten. Het kostte me een eeuwigheid om wat combo's te achterhalen, maar het uittrekken van een Mercury+Salamander voor een vlammende zweep voelde belachelijk bevredigend.

Het is echter moeilijk. Sommige van die vijandelijke plaatsingen voelen zich ronduit wreed en het platform kan wreed zijn als je niet voorzichtig bent. Maar dat hoort bij de charme - wanneer je eindelijk een baas hebt verslagen of een verborgen kamer in struikelt, voelt het verdiend. Houdt nog steeds stand als een van de beste van de GBA.