Actie -herhaling Max was eigenlijk de heilige graal voor GBA Cheaters in de dag. Het is zelf geen spel - meer als een cheat -apparaat waarmee je alles kunt ontgrendelen, van oneindige levens in Mario tot Wild Pokémon -ontmoetingen. De interface was onhandig als de hel, maar het typen van die codes voelde als het hacken van de matrix toen ze daadwerkelijk werkten.

Je zou dit ding aansluiten op je GBA, door pagina's met door elkaar gegooide codelijsten bladeren en bidden dat je je opslaande bestand niet per ongeluk corrumpeert. De helft van het plezier was het testen van willekeurige codes om te zien welke bizarre glitches ze zouden activeren. Toch is er niets anders dan de tevredenheid van het blazen door een zwaar niveau met onoverwinnelijkheid ingeschakeld.

Tegenwoordig hebben emulators ingebouwde cheat-ondersteuning, maar er is iets nostalgisch over de janky charme van de originele hardware. Geef me gewoon niet de schuld als je Pokémon Red Save wordt gewist.